Tuesday, November 28, 2006

Poem Sepid !!


پرستویی پرید
اشکی چکید
قلبی تپید
اسبی رمید
تا بلندای موهایت در کشاکش باد بخرامد
آه جورابهای من که در گورستان کفشها مدفون شده اید
... خیزید و خز آرید که هنگام خزان است

! پ.ن 1 : این شعر خیلی خز است
! پ.ن 2 : تراوشات ذهنی این 3 نفر
پ.ن 3 : با الهام از ترانه ی پاییز نصرت رحمانی

13 comments:

Anonymous said...

kheili bahaleeeeeeee:))))))))))))eyval koli hal kardam!!!

Anonymous said...

ehsas mikonam in 3 nafar che ghadr farzaanan :D :D

Anonymous said...

این خیزید و خز آرید..........دبیرستان که بودیم هم خیلی خ داشت

Anonymous said...

آخی چه پاهای مرتبی :)) :))

Anonymous said...

Midooni manam hamishe ba kafsha o joorabam kheili hal mikonam :D :D :D

شقايق said...

بله واقعا جای بسی تامل داره..قابل تحسین بود تبریک می گم

hozein said...

Converse koo pas?:D

-::Shadeless::-

Anonymous said...

man alan ye soali daram in pahatoon alan ro zamine ye bedivar chasbide?akhe harchi hastkheili tamize!!!

Anonymous said...

kafshaye tamizi darin shuma

Anonymous said...

aslan ham khaz nabud
man axesh ro bishtar dus dashtam!

Anonymous said...

جالب بود
وااااااای تو هم که از کفش و جوراب نوشتی! قضیه‌ای داره؟

Anonymous said...

اين شعر هم خز و هم خوز!!!؟

Anonymous said...

من که کلی دوستش داشتم...