Tuesday, February 17, 2009

Mind Reader

بگرد و پیدا کن.
لزومی به اینهمه نوشتن نیست.
هر روز یکی نشسته است یک گوشه ای و می نویسد. درست همان حرف های تو را. با همان شکل و رنگ.
این قانون ِ این زندگی است.
مگر زبان ِ ما چند حرف دارد؟
مگر چند کلمه می شود از این حرف ها ساخت؟
چند جمله؟ چند صفحه؟ چند کتاب؟ چند جلد؟
حالا این وسط یکی فعل را اول می آورد، یکی آخر. اصل ِ حرف یکی است.
لزومی به اینهمه نوشتن نیست.
بگرد و پیدا کن.
آدم ها خیلی شبیه به هم شده اند.
پیشتر از این ها نوشته بودم: " آدمها نویسنده می میرند. بی چتر، بی چراغ"
حالا باید ادامه دهم:
آدمها خواننده می میرند. بی چتر، با چراغ!